آمایش سرزمین در فعالیت معدنکاری باید به‌گونه‌ای باشد که علاوه بر تولید ثروت، منجر به تعالی فرهنگی، آبادانی، بهداشت و موقعیت مکانی آن منطقه شود و مردم آن بخش با از دست دادن منابع معدنی به سرمایه‌های معنوی بیشتر و بزرگ‌تری دست پیدا کنند تا به‌نوعی به اهداف بالاتر برسند. 

براساس قانون جمهوری اسلامی هر انسانی می‌تواند مکتشف ماده معدنی باشد. در این موضوع تفاوتی میان فردی که در یک مزرعه کار می‌کند و کسی که در شهر فعالیت می‌کند، وجود ندارد. درواقع آنها به‌عنوان مکتشف شناخته‌ شده و حق اکتشاف دارند.

کسی که تخصص لازم را ندارد و تنها شنیده که در کار معدنکاری پول است، به این دلیل که کار خود را به‌خوبی بلد نبوده، حرفه‌ای وارد نمی‌شود؛ ضمن اینکه تا اصول کار را یاد بگیرد، زمان زیادی را از دست می‌دهد.

کارشناسان حوزه معدن باور دارند فعالان بخش معدن، محیط‌زیست و مردم محلی در کشور اغلب با یکدیگر در تقابل هستند و هیچ‌گونه تعاملی با یکدیگر ندارند، این در حالی است که در کشورهای دیگر که فعالیت معدنکاری انجام می‌دهند، شاهد تعامل این بازیگران به‌عنوان ذی‌نفعان حوزه معدن هستیم.

کارشناس ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست: رساندن مواد معدنی به کارخانه‌ها برای فرآوری باید در ایمنی کامل انجام شود؛ بنابراین رعایت استاندارد در جاده‌های کشور مسئله مهمی است که می‌تواند به رشد تولیدات معدنی کمک کند.

معدنکاری که برای نخستین بار دست به بهره‌برداری می‌زند در نخستین حلقه با مانعی به‌نام دریافت گواهی اکتشاف مواجه می‌شود. تا گواهی کشف صادر نشود پروانه بهره‌برداری نیز صادر نخواهد شد و این دو به هم وابسته هستند. بعد از این مرحله شاهد مرحله استخراج و بهره‌برداری از معدن هستیم که برای رشد آن نیز باید تدابیری اتخاذ شود.

یکی از مزایای هوشمندسازی این است که مراجعات گسترده و غیرضروری به سازمان‌ها را کاهش می‌دهد. این مهم علاوه بر کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در زمان، موجب پیشگیری از شیوع بیماری‌های واگیردار نیز می‌شود.

اگر نظارت در بخش معدن تقویت شود، می‌توان امیدوار بود هم صیانت بیشتری از مواد معدنی انجام شود و هم مشکلات محیط‌زیست و منابع طبیعی با بخش معدن کاهش پیدا کند. 

استاد دانشگاه: باتوجه به اینکه درآمدهای نفت کاهش یافته و تاکید بر درآمدزایی از منابع دیگر همچون معدن بیش از پیش افزایش یافته، نقش شرکت‌ها و سازمان‌هایی که در حوزه معدن ورود کرده‌اند، مهم و کلیدی است.

معدن در دنیا به‌عنوان یک شاخصه اصلی برای رشد اقتصادی شناخته می‌شود. بسیاری از کشورهای جهان توسعه اقتصادی خود را براساس معدنکاری قرار داده‌اند.

تولیدکننده‌های داخلی به‌شدت نیازمند حمایت دولت هستند، این در حالی است که امروز نه‌تنها از آنها حمایتی نمی‌شود، بلکه موانع زیادی هم بر سر راه‌شان قرار می‌گیرد.

دبیر انجمن اقتصاددانان: بخش معدن شیرین‌ترین و پربازده‌ترین بخش سرمایه‌گذاری در کشور است و تنها لازم است دولت انگیزه لازم را در بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه ایجاد کند.

اهمیت توجه به رونق معادن در این استان‌ها را وقتی بیشتر متوجه می‌شویم که از نزدیک به این مناطق سفر کنیم. به‌طور مثال وقتی به کردستان می‌رویم، مردان جوان بیست تا شصت سال‌ را می‌بینیم که برای حداکثر دویست هزار تومان با حداقل امکانات در سرما و گرما، صعب‌العبور بودن مسیر کوه‌ها را به جان می‌خرند تا شاید بتوانند نانی بر سر سفره خود بیاورند. 

در این کتاب، به‌وضوح نام بسیاری از معادن فعلی کشورمان مانند سونگون، انگرد، داشکسن، انگوران و کوه زر آورده شده است. این نشان می‌دهد که معدنکاری در ایران بسیار ریشه‌دار بوده و قدمتی دیرینه دارد.

مدیر گروه معدن و محیط‌زیست دانشگاه تهران: معدنکاری با حفظ محیط‌زیست و منابع آب، هیچ منافاتی ندارد، به‌شرط اینکه از روش‌های سنتی دوری کنیم. اگر معدنکاری با هدف توسعه پایدار و به صورت معدنکاری سبز انجام شود، می‌تواند فرصتی برای رشد منطقه فراهم کند.

رئیس خانه معدن ایران: امروز باتوجه به شرایط اقتصادی قیمت تمام شده در معدنکاری روز به روز افزایش پیدا می‌کند؛ بنابراین بهترین جایگزین برای حل مشکلات بهره از فناوری‌های نو است. ما باید به حوزه معدن کشور به‌عنوان یک بخش با کیفیت و مزیت‌های فراوان نگاه و سعی کنیم آن را ارتقا دهیم.

زمانی سازمان امور مالیاتی باید از ما مالیات دریافت کند که فروش داشته باشیم، نه اینکه از بار ذخیره معدنکاران مالیات بگیرد. متاسفانه آنها می‌گویند اثبات کنید فروشی نداشته‌اید، درحالی‌که از لحاظ حقوقی اصل بر برائت است. اگر قرار است چیزی ثابت شود سازمان مالیاتی باید ثابت کند، نه ما که فعال معدنی هستیم اما متاسفانه زیر بار نمی‌روند.

دبیر کمیته حقوقی و داوری خانه معدن ایران: اما کمیته حقوقی و داوری به‌عنوان کمیته نوزدهم، حدود یک ماه است که تشکیل شده است. این کمیته پیشینه‌ای طولانی دارد و می‌توان گفت سرآغاز آن به کل فعالیت‌های معدنی کشور برمی‌گردد که به‌صورت مستمر با مباحث قانونی و حقوقی عجین شده است. از همان ابتدای تشکیل کمیته، این پیشنهاد مطرح شد که این کمیته نسبت به کمیته‌های دیگر نقش ناظر را داشته باشد.

متاسفانه قوانینی که در حوزه‌های مختلف محیط‌زیست و منابع طبیعی در مجلس تصویب ‌شده به‌طور کل با توسعه بخش معدن مغایرت دارد. 

 معدنکاری در مقایسه با طول عمر زمین یک فعالیت کوتاه‌مدت است و باتوجه به کمبود مواد غذایی و کمبود منابع طبیعی که در پیش داریم، آماده کردن زمین‌های معدنکاری و استفاده دیگر از آن می‌تواند آینده خوبی را برای اقتصاد ما تامین کند.