نبود نقدینگی، پای دلالان را به صنعت سنگ باز کرد

نبود نقدینگی، پای دلالان را به صنعت سنگ باز کرد
  • 1394-06-22
  • .
عضو انجمن صنفی سنگبران شهرستان محلات: در این سال‌ها خیلی آدم‌های متفرقه وارد صنف ما شدند و به معدن‌داران ضربه زدند. البته این مسئله می‌توانست مدیریت شود که نشد و نتایج آن دامنگیر همه شد.

به گزارش نمایشگاه بین المللی سنگ ایران، عضو انجمن صنفی سنگبران شهرستان محلات وضعیت صنعت سنگ شهرستان محلات  را ورشکسته توصیف کرد و گفت: ما از یک‌سال قبل هشدار داده بودیم که صنف سنگ دارد به زمین می‌خورد و اگر این اتفاق بیفتد جبران کردنش به این سادگی‌ها نخواهد بود. مشخص نیست کی می‌خواهیم واقعیت را قبول کنیم.

وی گفت: خود من سال از سال 1393 کارخانه‌ام تعطیل شده است. حداقل ده تا پانزده نفر که نان‌آور چندین نفر بودند، شغل‌شان را از دست داده‌اند.

امیر امیری تغییر رویکرد معماری در ایران را یکی دیگر از عوامل رکود بازار سنگ دانست و گفت: وقتی قبلا ساختمان‌های تهران را نگاه می‌کردید، صد در صد نمای یک ساختمان سنگ بود اما در ساختمان‌های جدید بیست درصد نما سنگ است و بقیه نما از مصالح دیگر ساخته شده است.

وی گفت: قدرت خرید سنگ وجود ندارد. از طرفی هم معماری از سمت سنگ به سمت متریال‌های دیگری رفته است. خیلی خوشبینانه است که فکر کنیم اتفاقاتی می‌افتد و صنعت سنگ به جایگاه اولیه‌اش برمی‌گردد.در حال حاضر هم اگر مشکلات رفع شود حداقل یک و سال نیم طول می‌کشد تا این تغییرات در صنعت سنگ احساس شود.البته خیلی بعید است که این صنف تا یک سال و نیم آینده دوام بیاورد.

عضو انجمن صنفی سنگبران شهرستان محلات وضعیت معدنداران را بحرانی دانست و گفت: معادن هم دارند تعطیل می‌شوند. در فرهنگ ما اصطلاح ورشکستگی را بد می‌دانند اما باید واقعیت را قبول کنیم. من با شهامت می‌گویم که ورشکست شده‌ام.

امیر امیری ورود دلالان به بازار سنگ را یکی دیگر از علل ورشکستگی سنگبران دانست و گفت: نبود نقدینگی و گران شدن مواد اولیه و نوسانات قیمت باعث شد پای دلالان به صنعت سنگ باز شود.

وی گفت: قبلا دلالی در صنعت سنگ معنی نداشت. با افت نقدینگیِ کارخانه‌داران، دلالان با پول نقد وارد شدند. آنها سنگ را نقدآ از معدن‌دار می‌خریدند و به هر قیمتی که دوست داشتند به صورت مهلت‌دار به کارخانه‌ها می‌فروختند. قبلا عرف به این صورت بود که معدن‌دار سنگ را استخراج می‌کرد و بعد آن را به کارخانه‌دار می‌داد و بعد کارخانه آن را فراوری می‌کرد و بعد از فروش سنگ فراوری شده پول معدن‌دار را می‌داد ولی الان معدن‌دار زیر بار این نوع خرید نمی‌دهد.

وی افزود: در این سال‌ها خیلی آدم‌های متفرقه وارد صنف ما شدند و به معدن‌داران ضربه زدند. البته این مسئله می‌توانست مدیریت شود که نشد و نتایج آن دامنگیر همه شد.

عضو انجمن صنفی سنگبران شهرستان محلات سرنوشت صنعت سنگ شهرستان محلات را با سرنوشت معادن سنگ چینی ازنا و الیگودرز مقایسه کرد و گفت: به نظر من سرنوشت معادن تراورتن شهرستان محلات به سرنوشت معادن سنگ چینی معادن ازنا و الیگودرز تبدیل خواهد شد.

وی گفت: تا پانزده سال پیش سنگ چینی ازنا و الیگودرز در بازارهای کشور فروش بالایی داشت. نماهای ساختمان‌های قدیمی‌تر از پانزده سال را که نگاه بکنید متوجه می‌شوید که همه از سنگ چینی ازنا و الیگودرز هستند. باید توی نوبت می‌بودیم تا سنگ بگیریم.

وی افزود: کارخانه‌های بسیاری در آن منطقه به راه افتاد اما تراورتن جایگزین سنگ چینی شد و مصیبت عظیمی برای کارخانه‌های سنگ چینی و منطقه لرستان به بار آمد. تمام کارخانه‌ها تعطیل شد و ماشین آلات فروخته شد. ما تجربه الیگودرز را داریم و به نظرم محلات هم دارد به همان سمت پیش می‌رود.

امیر امیری گفت: نماهای جدید ترکیبی از سنگ با مواد دیگر است و کمتر از بیست  درصد از این ترکیب سنگ است. در چنین شرایطی باید به سمت صادرات رفت اما مگر چند درصد از واحدهای تولیدی ما توان صادرات دارد؟

عضو انجمن صنفی سنگبران شهرستان محلات درپاسخ به این سوال که آیا تعاونی‌ها نمی‌تواند در این شرایط راهگشا باشد؛ گفت: ما تعاونی را تجربه کرده‌ایم، کنسرسیوم یا تجربه کرده‌ایم اما این تعاونی‌ها هم موفق نبوده‌اند.در شرایط کنونی نه تعاونی نه کنسرسیوم، هیچ‌کدام وضعیت را بهبود نمی‌دهد.

وی افزود: تجویز دارو برای بیمار رو به موت که فایده ایی ندارد. همه اینا در شرایطی جواب می‌دهد که نظام اقتصادی حداقلی از سلامت را دارا باشد، امنیت اقتصادی وجود داشته باشد. وضعیت روز به روز دارد بدتر می‌شود.

* شهر نیوز