صنعت نمایشگاهی و ۱۴۰۰ آرزو
در سالی که گذشت، بسیاری از زیرساخت‌های صنعت نمایشگاهی به علت تعطیلی اجباری، تحلیل رفتند، بسیاری از فعالان این صنعت به ناچار به مشاغل دیگر روی آوردند و ساختارهای موجود از لحاظ کمی و کیفی کوچک و محدودتر شدند.
به گزارش نمایشگاه بین المللی سنگ ایران، به قول یکی از دوستان، وقتی کلمه نمایشگاه شنیده می‌شود؛ بسیاری به یاد نمایشگاه‌های خرید و فروش اتومبیل می‌افتند یا نمایشگاه‌های فروش بهاره در ذهن‌شان تداعی می‌شود. اما فارغ از نگرش و دیدگاه‌های مختلف، صنعت نمایشگاهی از سال‌ها پیش در بسیاری از نقاط جهان پایه‌گذار و شتابدهنده پیشرفت‌های تجاری و شکوفایی اقتصادی آن کشورها بوده است.
صنعت نمایشگاهی در جهان، از ابتدا تا کنون مانند بسیاری از صنایع دیگر دائم در حال توسعه و پیشرفت بوده و در تاریخ این صنعت، افراد تأثیرگذاری نقش‌آفرینی و روند تحولات آن را تسریع و تسهیل کرده‌اند. توجه افراد ذی‌نفوذ و قدرتمند جهان به این صنعت، خود گویای اهمیت آن در طول تاریخ است.
هنگامی که پرنس آلبرت، همسر ملکه ویکتوریا، ملکه انگلستان، نمایشگاه بزرگ یا به‌طور کامل‌تر نمایشگاه بزرگ دستاوردهای صنعتی همه ملت‌ها را (The Great Exhibition of the Works of Industry of all Nations) را در سال ۱۸۵۱ (۱۲۳۳ خورشیدی) در هایدپارک لندن در انگلستان افتتاح کرد، تا نمایشگاهی جهانی با سازکاری نو در فضایی جدید خلق شود؛ حتی نزدیک‌ترین افراد به وی هم گمان نمی‌کردند این نمایشگاه توفیقی جهانی پیدا کند و پایه‌گذار ارتباطات جدید و نوین جهانی شود.
در ایران نیز نام‌هایی همچون امیرکبیر به‌عنوان نخستین مقام ارشد دولتی که به اهمیت نمایشگاه‌ها واقف شد و حضور ایران در رویدادهای جهانی را تاکید کرد یا هاشمی‌طبا به‌عنوان بنیانگذار و منشأ بسیاری از تحولات در شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، در ذهن‌ها نقش بسته و ماندگار شده‌اند.
گفتنی است نمایشگاه‌های تخصصی امروزه نه فقط ویترین صنعت، خدمات، علم و نوآوری یک صنف در منطقه، کشور یا جهان هستند، بلکه محلی برای ارتباط مستقیم و تلاقی و برخورد تاجران، بازرگانان و صاحبان ایده و نخبگان مختلف از اقصی نقاط جهان هستند و این شاید بزرگ‌ترین مزیت یک نمایشگاه است.
در صنعت نمایشگاهی ایران سال‌هاست روندی ثابت و بدون تحول و فاقد نوآوری‌ها و خلاقیت‌های لازم، در عرصه‌های مختلف تکرار می‌شود.
شاید توجه صرف بسیاری از فعالان حوزه‌های گوناگون صنعت نمایشگاهی مانند برگزارکنندگان، غرفه‌سازان و سایت‌داران به موضوعات تجاری و درآمدزایی نمایشگاه‌ها، اپیدمی است که بیش و پیش از اپیدمی کرونا این صنعت را دچار مخاطرات جدی کرده بود.
در سالی که گذشت، بسیاری از زیرساخت‌های صنعت نمایشگاهی به علت تعطیلی اجباری، تحلیل رفتند، بسیاری از فعالان این صنعت به ناچار به مشاغل دیگر روی آوردند و ساختارهای موجود از لحاظ کمی و کیفی کوچک و محدودتر شدند.
در این میان، جدا از واکاوی اینکه چرا و چگونه این موضوع با این حجم در حوزه‌های مختلف صنعت نمایشگاهی حادث شد، باید به این نکته پرداخت که در سال پیش رو چگونه می‌توان خسارات مادی و معنوی پیش آمده را جبران کرد و راهکارهای نوینی در این زمینه ارائه داد تا ساختارهای مدرن‌تر، خلاقانه‌تر و همگام‌تر با جهان و کشورهای منطقه در این صنعت جانی نو بدمند.
با توجه به شرایط حال حاضر کشور، صنعت نمایشگاهی قدرتمند می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات ارتباطی در حوزه‌های اقتصادی و روابط تجاری باشد؛ بنابراین حضور نخبگان و استعدادهای جوان و تازه‌نفس دارای ایده و انگیزه در این صنعت، در کنار افراد باتجربه و کارکُشته جدا از اینکه می‌تواند به ایجاد رویکرد جدیدی در ساختارهای صنعت نمایشگاهی ایران منجر شود؛ قطعا تاثیرات مهمی در تمامی عرصه‌های تجاری و اقتصادی تاثیرپذیر از صنعت نمایشگاهی خواهد داشت.
تغییر رویه تصمیم‌گیری از فردمحوری به جمع‌محوری، ترجیح منافع جمعی به جای منافع شخصی و اهمیت دادن به مقوله آموزش و پژوهش ازسوی مدیران و تصمیم‌گیران این صنعت، شاه‌کلید موفقیت صنعت نمایشگاهی ایران در سال ۱۴۰۰ خواهد بود.
حسام گودرزی - دبیر اجرایی انجمن غرفه‌سازان - صمت
