نیازمند نگاه مشترک بین منابع طبیعی و معدن
متاسفانه سازمانهای مختلف در حوزه منابع طبیعی بیشتر متضاد رفتار و عملکرد یکدیگر را خنثی میکنند. یک دستورالعمل واحد وجود ندارد و درنتیجه آن مناطقی که باید تعیینتکلیف شوند، رها شدهاند، درحالی که باید منابع طبیعی و وزارت صنعت، معدن و تجارت به یک نتیجه واحد برسند تا بتوانند بهینه عمل کنند و برای بازیافت، پسابها و بازسازی معدن چارهای بیندیشند.
به گزارش نمایشگاه بین المللی سنگ ایران، ارتباط محیط زیست و معدن در کشور ما سلیقهای است و در این زمینه متاسفانه یک بیانیه حرفهای و استاندارد برای مناطق مختلف کشور دیده نمیشود. برای حل این مشکل باید برآورد کنیم، چقدر در حوزه محیطزیست تخریب داریم، چه دستوراتی صادر شده و چقدر آن دستورات رعایت شدهاند.
اگر به کشورهای دیگر نگاه کنیم، میبینیم در وسط جنگل معدن زدهاند و هیچ مشکلی هم برایشان پیش نمیآید اما چیزی که مهم است اینکه در آنجا معدن تعریف دارد و استقرار آن با ارزیابی انجام میشود. در واقع دنیا به این فهم رسیده که با زمین بهگونهای رفتار کند که به زایندگی آن لطمهای وارد نشود؛ بنابراین ما هم باید همین مسیر را در پیش بگیریم.
در این بین دولت باید خود به پاکسازی دست بزند؛ مانند کشور ترکیه که وقتی به یک نفر مجوز فعالیت معدنی داده میشود دولت خود محوطه را پاکسازی میکند و آن را تحویل معدنکار میدهد.
توجه کنیم که در فعالیت معدنی، ضایع کردن منابع طبیعی تنها به قطع درخت خلاصه نمیشود. وقتی بیست درصد خاک منطقهای را بهعنوان معدنکاری برمیداریم، هشتاد درصد دیگر را هم ضایع میکنیم و کاری برای بازسازی آن منطقه انجام نمیدهیم.
در همه جای دنیا هر کسی فعالیت معدنی انجام میدهد عوارضی به نام بازسازی منابع طبیعی و محیطزیست پرداخت میکند اما در ایران اینگونه نیست. اگر در جایی معدنکار درختانی را قطع میکند باید در جای دیگر چندین برابر درخت بکارد اما چنین کاری در عمل اتفاق نمیافتد.
متاسفانه سازمانهای مختلف در حوزه منابع طبیعی بیشتر متضاد رفتار و عملکرد یکدیگر را خنثی میکنند. یک دستورالعمل واحد وجود ندارد و درنتیجه آن مناطقی که باید تعیینتکلیف شوند، رها شدهاند، درحالی که باید منابع طبیعی و وزارت صنعت، معدن و تجارت به یک نتیجه واحد برسند تا بتوانند بهینه عمل کنند و برای بازیافت، پسابها و بازسازی معدن چارهای بیندیشند.
* محمد رسا - فعال معدنی- صمت