آپارتمان؛ بزرگترین دشمن رشد جمعیت در ایران
در بسیاری از آپارتمان هایی که امروز درست می شوند جایی برای بچه و شیطنیت های او وجود ندارد همان طور که در این خانه ها نیازهای جدی و اساسی افراد سالمند دیده نشده است.
خبرگزاری سنگ ایران، اکبر صفرزاده: نقش و تاثیر معماری خانه و شهر بر زندگی انسان غیر قابل انکار است. اگر معماری خانه و شهر به صورت اصولی و درست و بر پایه فرهنگ ایرانی و اسلامی بنا شده باشد متولیان فرهنگی غربی هر چقدر هم تلاش کنند نمی توانند ابتذال رایج در فرهنگ خود را در بین مردم رواج دهند؛ تهاجم فرهنگی برای ملتی که دارای معماری ایرانی اسلامی درست باشد راه به جایی نمی برد.
معماری ایرانی اسلامی دارای هویتی اصیل است که این هویت خود به خود راه را بر ورود بسیاری از مفاهیم غربی می بندد. برعکس آن هم صادق است اگر خانه ها و شهرهای ما بر پایه اصول و اعتقادات و معماری غربی بنا شده باشد نگاه داشتن فرهنگ ایرانی اسلامی و رشد و توسعه آن بسیار سخت و غیرممکن می شود.
در شهری که مسجد وجود ندارد دعوت کردن مردم به نمازجماعت بسیار سخت و ناشدنی است. معماری قالبی است که شهروندان را با خود همراه می کند و به دنبال خود می کشد. نقش و اهمیت معماری بسیار بیشتر از نقش و اهمیت ابزارهایی مانند سینما، تلویزیون، عکاسی، تئاتر، مطبوعات و.. است.
به عنوان مثال اگر تمامی رسانه های موجود شبانه روز بر طبل زشتی و قباحت مادی گرایی و پول پرستی بکوبند اما بهترین مکان های شهر به بانک اختصاص یابد آن تبلیغات و تلاش ها کاملا بیهوده است. معماری با گوشت و پوست انسان در هم تنیده شده و جزیی لاینفک از انسان امروز است.
تبلیغات رسانه ای گاهی هست و گاهی نیست اما معماری همیشه و در همه حال و به صورت کاربردی با حواس پنج گانه انسان در تماس مستقیم است. در پی فرمایشات مقام معظم رهبری در مورد افزایش جمعیت کشور بسیاری از رسانه ها در این مورد تبلیغ و مردم را تشویق به این کار می کنند اما با توجه به معماری موجود در برخی از شهرهای ایران بعید به نظر می رسد که این تبلیغ و تشویق موثر واقع شود.
اقدام موثر در این زمینه، اقدام موثر در تغییر فضای زندگی مردم و معماری شهرها و خانه ها است. طی دهه های گذشته علیرغم عدم وجود مشکل در زمینه زمین برای ساخت خانه در برخی از شهرهای ایران آپارتمان سازی رواج پیدا کرد. در غفلت برخی شهرداران و دولتمردان بسازبفروش ها شدند معمارخانه و معمارشهر و خانه هایی را تحویل مردم دادند که در بسیاری از آنها حریم و حرمت خانه و خانواده را نمی توان یافت؛ آپارتمان هایی چند طبقه که اعضاء خانواده و بچه ها برای عدم ایجاد مزاحمت برای طبقه بالا یا پایین مجبورند از بسیاری از خواسته های به حق خود صرف نظر کنند.
در بسیاری از آپارتمان هایی که امروز درست می شوند جایی برای بچه و شیطنیت های او وجود ندارد همان طور که در این خانه ها نیازهای جدی و اساسی افراد سالمند دیده نشده است.
برخلاف برخی تصورات موجود که فکر می کنند کل ساختمان های اروپا آپارتمان است، آپارتمان سازی و آپارتمان نشینی فقط در برخی از شهرهای کشورهای توسعه یافته وجود دارد نه در همه آنها. در بسیاری از شهرهای کشورهای توسعه یافته نیازهای کودکان و افراد سالمند و مهمانی که به خانه ورود می کند و همچنین مقدار فضای سبز لازم برای محیط خانه به درستی دیده شده و اغلب خانه ها هم سطح با زمین هستند.
در معماری ایرانی و اسلامی و خانه های به جای مانده از دوره های قبل نیز می توان تعریف و جانمایی درست نیازهای تمام اعضاء خانواده و مهمان را به خوبی مشاهده کرد و همچنین استفاده درست و اصولی از نور و گرمای خورشید را. به طور حتم معماران زبردست ایرانی در قرن های گذشته حتما دلیلی داشته اند برای اینگونه طراحی و اینگونه معماری و گرنه آنها با قابلیت هایی که در ساخت بناهای عظیم و باشکوه از خود نشان داده اند خیلی بهتر از ما می توانستند آپارتمان بسازند.
