به نحوه اجرای دریافت مالیات انتقاد داریم
عضو هیات مدیره نمایشگاه بین المللی سنگ ایران: به نحوه اجرای دریافت مالیات انتقاد داریم و معتقدیم که این نحوه اجرا درست نیست و باید مورد بازنگری قرار گیرد.
به گزارش نمایشگاه بین المللی سنگ ایران، محمد شاهوردی عضو هیات مدیره نمایشگاه بین المللی سنگ ایران در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری سنگ ایران اظهار داشت: توافق بسیار خوبی در قالب برجام بین ایران و پنج کشور دنیا صورت گرفته که متعاقب آن تحریم اقتصادی ایران برداشته شده است. برداشته شدن تحریم ها هنوز تاثیر خود را روی صنعت سنگ نگذاشته و این صنعت همچنان در رکود به سر می برد.
وی افزود: برجام در ابتدای راه خود است و تا بخواهد تاثیرات مثبت خود را روی اقتصاد نشان دهد کمی زمان لازم است.
وی تصریح کرد: تعدادی از کارخانجات سنگبری بزرگ ما با تجهیزات بسیار مدرن و مجهزی که دارند توانایی ورود به بازارهای صادراتی را دارند که با برطرف شدن مشکلات تحریم و ورود کارخانجات بزرگ به عرصه صادرات، فضا برای کارخانجات کوچکتر باز می شود و این کارخانجات می توانند به تامین سنگ مورد نیاز داخلی روی بیاورند.
وی در مورد مالیات های مختلفی که برای کارخانجات سنگبری و واحدهای تولیدی در نظر گرفته شده اظهار داشت: دریافت مالیات حق دولت است و برای عدم وابستگی به پول نفت و اتکا به توانمندی های داخلی باید مالیات دریافت دریافت شود. ما به نحوه اجرای دریافت مالیات انتقاد داریم و معتقدیم که این نحوه اجرا درست نیست و باید مورد بازنگری قرار گیرد.
وی ادامه داد: بسیاری از بنگاههای اقتصادی در کشور وجود دارند که شناسنامه دار نیستند و مالیات پرداخت نمی کنند، در این بین دلال های زیادی نیز وجود دارند که این افراد دارای نقدینگی بسیار بالایی هستند و به راحتی در صنعت سنگ فعالیت می کنند اما این افراد نیز مالیات پرداخت نمی کنند.
وی افزود: پرداخت مالیات با این نحوه اجراء در این دوران که رکود بر صنعت سنگ حاکم شده به تولید کنندگان صنعت سنگ فشاراقتصادی مضاعف می آورد. بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل رکود از پرداخت مالیات عاجز هستند و بنابراین ترجیح می دهند که کارخانه خود را تعطیل کنند. تعطیلی کارخانه و بیکار شدن کارگرها علاوه بر اثرات بسیار منفی اقتصادی اثرات بسیار منفی اجتماعی و فرهنگی را نیز در پی دارد.
وی تاکید کرد: یکی دیگر از مشکلات بسیار بزرگ واحدهای تولیدی عدم حمایت بانک ها از این واحدها است. بهره بانک ها آن قدر زیاد است که اصلا برای انجام کار تولیدی مناسب نیست و استفاده از آن توجیح اقتصادی ندارد.